Trip 1
Hoe het allemaal begon.
De eerste keer in Oekraïne, van 24 maart tot 7 april, 2022. Relief Effort Ukraine bestond nog niet, maar de drang om te helpen was er sinds 24 februari 2022. Tijdens de eerste reis naar Oekraïne was er veel onduidelijkheid. Het enige wat wel duidelijk was, was dat ik mijn steentje wilde bijdragen om de Oekraïense bevolking te helpen. Na vier dagen werken in een humanitair distributiecentrum in Lviv wilde ik meer. Het was oprecht en eerlijk werk, het voelde goed, maar ik wilde directer betrokken zijn bij het verlenen van hulp. Kyiv was de bestemming. Destijds, in maart 2022, werd Kyiv nog belegerd door de Russische strijdkrachten. Tot mijn verbazing ging er nog een trein van Lviv naar Kyiv. Aangekomen in Kyiv drong de oorlog tot me door. Op het moment dat we de trein verlieten en het perron opliepen, hoorden we het doffe artillerievuur in de verte, mensen in paniek, emotioneel. Ik realiseerde me: hier gebeurt het, nu moet ik scherp zijn. We kwamen aan na de avondklok; het station was afgesloten en niemand mocht eruit. Ik dacht bij mezelf: ik zit opgesloten in het centraal station van een belegerde hoofdstad, is dit niet een doelwit voor artillerie? Die nacht heb ik geen oog dichtgedaan; mijn gedachten gingen van artillerie-inslag naar artillerie-inslag, hopend dat het station niet geraakt zou worden. Via-via kwamen we in Brovary terecht, 20 km ten oosten van het centrum van Kyiv. Hier woonden een Oekraïense man en een Nederlandse vrouw. Hier konden we helpen met het maken van soep voor de overgebleven bewoners van Brovary. Brovary was destijds de laatste stad voor Kyiv; het front zat zo'n 5 km van onze verblijfplaats vandaan. De nachten waren verschrikkelijk; we zaten tussen de Oekraïense en Russische artillerie in. Alles vloog over ons heen; slaap was een gift die zelden kwam. Ik herinner me nog de zoon van Andriy, 14 jaar oud. Hij zei tegen mij: 'Wees maar niet bang, deze knallen zijn uitgaand van Oekraïense artillerie.' Toen dacht ik bij mezelf: een jongen van 14 hoort dit niet te weten. Dan naar de video. We kregen te horen dat de Russen uit ons gebied waren teruggetrokken. Andriy, die al meer dan een maand voor voedsel in Brovary zorgde, had goede contacten. We konden de bevrijde dorpen in met voedsel onder begeleiding van de territorial defence. Zodoende gingen we onder begeleiding van de territorial defence mee naar de bevrijde dorpen. Deze ervaring zal ik nooit vergeten. De mooiste momenten uit je leven en ook de meest trieste momenten uit je leven komen voorbij binnen een paar uur. Je wordt omhelst en gezoend als held, als bevrijder, als eindelijk een normaal persoon die ze spreken, tot de beelden van verwoesting, verdriet en dood. Deze dag heeft zoveel impact gemaakt, dat valt niet te omschrijven in woorden. Eenmaal terug in Nederland veranderde er veel. Je problemen van vroeger zie je nu niet meer als problemen; je bent dankbaarder voor wat we hebben in dit land, maar je voelt je ook eenzamer, want hoe leg je dit uit? Deze trip was de basis voor het oprichten van de stichting Relief Effort Ukraine. Hier is het allemaal begonnen, en inmiddels zijn we al 5 keer naar Oekraïne geweest en hebben we honderden mensen kunnen helpen!
